PVC Kenar Bantlarının Dayanıklılığı Ne Kadardır?
PVC Kenar Bantlarının Dayanıklılığı Ne Kadardır?
PVC kenar bantlama Diğer kenar bantlama malzemelerine (ABS, ahşap kenar bantlama vb.) göre en iyi su ve kimyasal direncine sahiptir.
Suya ve kimyasallara karşı bu kadar dayanıklı olmasının sebepleri şunlardır:
PVC yapı
- Polivinil klorür molekülü: PVC, vinil klorür monomerinin (Vinil Klorür Monomeri) polimerizasyonuyla oluşan bir polimer malzemedir. Klor atomlarına ve karbon atomlarına sıkıca bağlıdır ve oluşan kimyasal bağlar nispeten güçlü ve kararlıdır, bu da PVC kenar sızdırmazlık filminin dış kimyasallarla (su dahil) reaksiyona girmesini zorlaştırır.
- Düşük polarite: PVC'nin moleküler yapısı nispeten polar değildir ve polar olmayan moleküller arasındaki kuvvet nispeten zayıftır, bu da karmaşık kimyasal reaksiyonları desteklemeye pek uygun değildir. Bu nedenle, polar kimyasallarla (su, asit ve alkali gibi) kimyasal olarak reaksiyona girmesi kolay değildir, bu nedenle kimyasal erozyona çok iyi direnç gösterebilir.
ABS yapısı
Akrilonitril-bütadien-stiren kopolimeri: akrilonitril, bütadien ve stirenden yapılmış bir termoplastik polimer. Bu kombinasyon, aşağıdaki nedenlerden dolayı kimyasal direnç açısından PVC kenar sızdırmazlık filminden daha düşük olmasını sağlar:
- Çift bağlar: ABS'nin yapısı, kimyasal reaksiyonlar için aktif bölgeler olan çift bağlar içerir. Bunlar oksijen veya diğer oksidanlarla kolayca reaksiyona girerek malzemenin oksitlenmesini kolaylaştırır, dayanıklı olmamasını ve kimyasallara karşı dirençli olmamasını sağlar. Aynı zamanda, çift bağlar diğer ekleme reaksiyonlarına da kolayca katılır ve bu da zincir kırılmasına veya çapraz bağlanmaya neden olabilir ve böylece malzemenin mekanik özelliklerini azaltır.
- Akrilonitrilin yüksek polaritesi: Yüksek polaritesi belirli polar çözücülere (ketonlar ve esterler gibi) karşı hassastır. Bu çözücüler ABS'ye nüfuz edebilir, molekülleri arasındaki etkileşimi bozabilir ve malzemenin kolayca şişmesine ve yumuşamasına neden olabilir.
- Stirenin polaritesi: Polar olmayan özelliği bazı polar olmayan çözücülere (aromatik çözücüler gibi) karşı hassastır ve bu çözücüler tarafından kolayca yumuşatılarak malzemenin mekanik özellikleri ve sertliği etkilenir.
PVC katkı maddelerinin korunması
Plastikleştiriciler
Plastikleştiriciler esas olarak polimerlerin yumuşaklığını ve esnekliğini iyileştirmek ve malzemelerin elastikiyetini ve esnekliğini artırmak için kullanılır, bu da PVC kenar bantlarının karmaşık yüzeylere daha kolay oturmasını ve darbeye daha iyi dayanmasını sağlar. Prensibi şu şekildedir:
- Cam geçiş sıcaklığının (Tg) düşürülmesi: Her polimerin cam geçiş sıcaklığı adı verilen belirli bir sıcaklığı vardır. Bu sıcaklığın altında polimer sert ve kırılgan hale gelir ve bu sıcaklığın üzerinde yumuşak ve elastik hale gelir. Plastikleştiriciler, PVC moleküler zincirleri arasına girerek moleküler zincirler arasındaki mesafeyi artırabilir, bu da moleküller arasındaki kuvveti azaltabilir, böylece PVC'nin cam geçiş sıcaklığını düşürebilir ve malzemeyi elastik ve esnek hale getirebilir.
- Moleküler zincirlerin hareketliliğini artırmak:Plastikleştirici moleküller, PVC moleküler zincirleri arasına gömülür, bu da zincirler arasındaki sürtünmeyi azaltabilen ve polimer zincirlerinin hareketliliğini artırabilen bir yağlayıcının etkisine eşdeğerdir. Bu, PVC filminin esnekliğini ve esnekliğini artırabilir.
- Uyumluluk ve işlenebilirliğin iyileştirilmesi: Plastikleştiriciler iyi uyumluluğa sahiptir, bu da plastikleştiricilerin PVC matrisinde eşit şekilde dağılmasını sağlayarak genel malzemenin performansını etkili bir şekilde artırır.
Stabilizatörler
Stabilizatörler PVC filminin yüksek sıcaklıklar ve ultraviyole ışınları altında UV ışınları ve yüksek sıcaklıklar tarafından parçalanmasını önleyebilir. Prensibi şu şekildedir:
- Dehidrojenasyon ve klorlama reaksiyonlarını engeller: PVC, yüksek sıcaklık koşullarında dehidrojenasyon ve klorlama reaksiyonlarına eğilimlidir ve bu da klor atomlarının PVC moleküler zincirinden düşmesine ve zincir kırılmasına ve malzeme bozulmasına neden olur. Stabilizatörler (metal sabunları, organik kalay vb. gibi) kopan klor atomlarıyla reaksiyona girerek kararlı bileşikler oluşturabilir ve bu da zincir kırılmasını ve malzeme bozulmasını etkili bir şekilde önleyebilir.
- Isı enerjisini emer:Bazı stabilizatörler ısıyı emebilir ve ısı enerjisinin malzemeler üzerindeki etkisini azaltabilir.
- UV radyasyonunu emer: UV stabilizatörleri UV ışınlarını emerek daha düşük enerjili ısı enerjisine dönüştürebilir, böylece PVC malzemeleri UV'nin neden olduğu kimyasal zincir kırılmalarından ve renk solmalarından korur.
- Serbest radikalleri nötralize edin: UV maruziyeti, PVC'nin moleküler zincirine saldıracak ve malzeme performansında düşüşe neden olacak serbest radikaller üretecektir. HALS gibi ışığa dayanıklı stabilizatörler, bu serbest radikalleri nötralize edebilir ve kimyasal reaksiyonlar yoluyla bunları kararlı bileşiklere dönüştürebilir, böylece malzemenin bozunma sürecini engelleyebilir.