η αντίσταση στη θερμοκρασία της μεμβράνης πλαστικοποίησης PVC

Ποια είναι η αντίσταση στη θερμοκρασία της μεμβράνης πλαστικοποίησης PVC;

Ποια είναι η αντίσταση στη θερμοκρασία της μεμβράνης πλαστικοποίησης PVC;

Η αντοχή στη θερμοκρασία του φύλλου πλαστικοποίησης PVC είναι συνήθως μεταξύ **-10°C και 60°C**. Μπορεί να διατηρήσει καλή απόδοση σε αυτό το εύρος θερμοκρασίας. Πέρα από αυτό το εύρος θερμοκρασίας, η απόδοση του φιλμ θα μειωθεί. Αυτή η αντίσταση στη θερμοκρασία είναι επαρκής για το φύλλο πλαστικοποίησης PVC που χρησιμοποιείται συνήθως για έπιπλα εσωτερικού χώρου. Ωστόσο, αυτό το εύρος θα ποικίλλει ανάλογα με τον συγκεκριμένο τύπο και την ποιότητα του φύλλου PVC και διαφορετικές μεμβράνες έχουν διαφορετικά επίπεδα αντοχής στη θερμοκρασία. Το φύλλο πλαστικοποίησης PVC υψηλής ποιότητας μπορεί να έχει καλή απόδοση σε ένα ευρύτερο εύρος θερμοκρασιών.

Επιπλέον, η αντοχή του στη θερμοκρασία σχετίζεται και με το αν έχει υποστεί ειδική επεξεργασία UV. Το φιλμ που έχει υποστεί επεξεργασία με υπεριώδη ακτινοβολία θα έχει καλύτερη αντοχή στη θερμοκρασία και μπορεί να προσαρμοστεί σε περιβάλλοντα πιο ακραίων θερμοκρασιών.

Επίπεδο αντίστασης θερμοκρασίας φύλλου πλαστικοποίησης PVC

  1. Ανοχή σε χαμηλή θερμοκρασία (0°C έως 30°C): Συνήθως λόγω σκίασης κτιρίου, κλιματισμού και άλλων παραγόντων, το εσωτερικό περιβάλλον βρίσκεται σε αυτό το εύρος θερμοκρασίας και η αλλαγή θερμοκρασίας δεν θα αλλάξει πολύ γρήγορα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Τα περισσότερα φύλλα πλαστικοποίησης PVC που χρησιμοποιούνται για έπιπλα μπορούν να χρησιμοποιήσουν μεμβράνες εντός αυτού του εύρους θερμοκρασίας. Συνήθως χρησιμοποιεί συνηθισμένους πλαστικοποιητές και σταθεροποιητές για να αντισταθεί σε βασικές παραμορφώσεις και περιβαλλοντικές επιρροές.
  2. Ανοχή σε μεσαία θερμοκρασία (-10°C έως 60°C): Αυτός ο τύπος φιλμ έχει καλύτερη αντίσταση στη θερμοκρασία και μπορεί να προσαρμοστεί σε ένα ευρύτερο φάσμα μεταβολών θερμοκρασίας. Πρέπει να είναι ανθεκτικό στις υπεριώδεις ακτίνες για να αποφευχθεί το ράγισμα, η παραμόρφωση ή το ξεθώριασμα κατά τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. Συνήθως είναι κατάλληλο για διακοσμήσεις τοίχων όπως κουφώματα, προστατευτικά μπαλκονιών και επαγγελματικούς χώρους. Αυτές οι διακοσμήσεις είναι συνήθως πιθανό να εκτεθούν στο ηλιακό φως και να εκτεθούν σε εξωτερικούς χώρους, επομένως απαιτούνται μεμβράνες PVC με καλύτερη αντοχή στις καιρικές συνθήκες και αντοχή στην υπεριώδη ακτινοβολία.
  3. Αντοχή σε υψηλές θερμοκρασίες (-20°C έως 80°C): Οι πλαστικοποιητές υψηλής αντοχής στη θερμότητα και τα ισχυρότερα πρόσθετα κατά της υπεριώδους ακτινοβολίας που χρησιμοποιούνται συνήθως σε αυτό το φιλμ επιτρέπουν στο φιλμ πλαστικοποίησης PVC να αντέχει σε υψηλότερες θερμοκρασίες και μεγαλύτερες περιόδους άμεσου ηλιακού φωτός χωρίς σημαντικές φυσικές ή χημικές αλλαγές. Αυτό επιτρέπει στη μεμβράνη να διατηρεί καλή απόδοση σε μη φυσιολογικές θερμοκρασίες, ιδιαίτερα αντοχή στην υπεριώδη ακτινοβολία και αντοχή στη γήρανση. Είναι πολύ κατάλληλο για εφαρμογές που είναι πλήρως εκτεθειμένες στον εξωτερικό χώρο, όπως εξωτερικοί χώροι κτιρίων, εξωτερικές διαφημιστικές πινακίδες, μεταφορικές εγκαταστάσεις, διακοσμήσεις γιοτ κ.λπ.
  4. Αντοχή σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες (-30°C έως 90°C ή υψηλότερη): Η ειδική φόρμουλα που χρησιμοποιείται σε αυτό το φιλμ, που περιλαμβάνει σταθεροποιητές υψηλής θερμοκρασίας και ρητίνες υψηλής αντοχής στη θερμότητα, επιτρέπει στο φύλλο πλαστικοποίησης PVC να διατηρεί τις φυσικές και χημικές του ιδιότητες σε ακραίες θερμοκρασίες. Αυτό του δίνει την ικανότητα να αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες χωρίς παραμόρφωση, αποχρωματισμό ή αλλοίωση. Αυτή η απόδοση είναι κατάλληλη για εφαρμογές σε περιβάλλοντα ακραίων θερμοκρασιών, όπως τύλιγμα σωλήνων, εξωτερική διακόσμηση εξοπλισμού υψηλής θερμοκρασίας, εσωτερικούς χώρους αεροσκαφών ή αυτοκινήτων κ.λπ.

Επεξεργασία UV φιλμ πλαστικοποίησης PVC

Οι ακτίνες UV μπορεί να προκαλέσουν σπάσιμο των χημικών δεσμών στο PVC, προκαλώντας την υποβάθμιση, την εύθραυστη ή την αποχρωματισμό του υλικού. Η επεξεργασία με υπεριώδη ακτινοβολία μπορεί να μειώσει σημαντικά αυτή τη βλάβη και να παρατείνει τη διάρκεια ζωής των μεμβρανών PVC. Επομένως, οι μεμβράνες πλαστικοποίησης PVC που απαιτούν αντοχή σε υψηλή θερμοκρασία πρέπει να υποβληθούν σε επεξεργασία με υπεριώδη ακτινοβολία, δηλαδή με την προσθήκη ορισμένων πρόσθετων και ορισμένων επεξεργασιών επεξεργασίας για την ενίσχυση της αντοχής στη θερμοκρασία του φιλμ.

  1. Σχεδιασμός φόρμουλας: Κατά την παραγωγή φιλμ PVC προστίθενται ειδικά πρόσθετα κατά της UV, όπως απορροφητές UV και σταθεροποιητές UV. Τα πρόσθετα κατά της υπεριώδους ακτινοβολίας απορροφούν ή αντανακλούν την υπεριώδη ενέργεια για να αποτρέψουν τα υπεριώδη φωτόνια από το να βλάψουν τη μοριακή δομή του PVC, όπως να προκαλέσουν σπάσιμο ή κιτρίνισμα της μοριακής αλυσίδας PVC. Επιπλέον, αυτά τα πρόσθετα μπορούν επίσης να μετατρέψουν την υπεριώδη ενέργεια σε θερμότητα χαμηλής ενέργειας ή αβλαβές φως για να αποφευχθεί η υποβάθμιση των υλικών από φύλλο PVC.
  2. Διαδικασία ανάμειξης: Αυτό το βήμα είναι η ομοιόμορφη ανάμειξη του πρόσθετου κατά της υπεριώδους ακτινοβολίας με ρητίνη PVC και άλλα συστατικά μέσω εξοπλισμού ανάδευσης ή εξώθησης τήγματος υψηλής ταχύτητας, έτσι ώστε το πρόσθετο κατά της υπεριώδους ακτινοβολίας να μπορεί να κατανεμηθεί ομοιόμορφα στο φιλμ πλαστικοποίησης PVC για να διασφαλιστεί ότι κάθε εξάρτημα μπορεί να ανθίσταται υπεριώδεις ακτίνες.
  3. Καλέντρωση ή χύτευση με εξώθηση: Το αναμεμειγμένο μίγμα PVC μετατρέπεται σε φιλμ μέσω μιας διαδικασίας καλαντέρωσης ή εξώθησης, η οποία μπορεί να διατηρήσει τη δράση των πρόσθετων κατά της UV και να κάνει το τελικό προϊόν να έχει εξαιρετική αντοχή στην υπεριώδη ακτινοβολία.
  4. Επιφανειακή επεξεργασία: Το φύλλο πλαστικοποίησης PVC μπορεί επίσης να επικαλυφθεί με ένα στρώμα υπεριώδους επικάλυψης σκλήρυνσης στην επιφάνεια και η επίστρωση μπορεί να ωριμάσει γρήγορα χρησιμοποιώντας μια πηγή φωτός UV. Η σκληρυμένη επίστρωση έχει υψηλό βαθμό πυκνότητας σταυροειδών δεσμών, γεγονός που καθιστά την επιφάνεια του φιλμ πιο σκληρή και πιο ανθεκτική, ενισχύοντας περαιτέρω την αντοχή στην υπεριώδη ακτινοβολία. Αυτό ισοδυναμεί με την προσθήκη ενός άλλου φυσικού προστατευτικού στρώματος στην επιφάνεια της μεμβράνης για την παροχή πρόσθετης φυσικής προστασίας.