Hoe plakkerig is de zelfklevende PVC-folie?

De kleverigheid of hechting van zelfklevende PVC-folie is de belangrijkste functie, die is ontworpen om snelle, gemakkelijke en betrouwbare hechting te bieden. De sterkte en duurzaamheid van de hechting variëren afhankelijk van verschillende productienormen en toepassingsvereisten, naast tijd, omgeving en toepassingsoppervlak.

Hechtingsniveau

De hechting van zelfklevende PVC-folie varieert van zeer laag (slechts licht kleverig) tot zeer hoog (sterk kleverig en moeilijk te verwijderen). Fabrikanten van PVC-folie leveren doorgaans producten met verschillende hechtingsniveaus om aan verschillende toepassingsvereisten te voldoen:

1. Lage hechting (lichte hechting): De hechting is zeer laag, waardoor de PVC-folie gemakkelijk af te scheuren en te verwijderen is. Deze PVC-folie is geschikt voor tijdelijke identificatie, etiketten of borden die tijdelijk gebruikt moeten worden in interieurdecoratie of promotionele activiteiten, met lage hechtingsvereisten en hoge vereisten voor eenvoudig verwijderen en geen restlijm op het oppervlak van het te plakken object.
2. Gemiddelde hechting (standaard hechting): Deze PVC-folie heeft een stabiele hechtingsprestatie en is compatibel met applicatieoppervlakken van verschillende materialen. Het kan de slijtage door dagelijks gebruik weerstaan. Daarom is het zeer geschikt voor toepassingen voor langdurig gebruik binnenshuis, zoals bureaus, kantoortafels, kasten, enz. Deze toepassingen zijn binnenshuis, worden niet vaak blootgesteld aan zonlicht en het temperatuurbereik van de omgeving is niet extreem. PVC-folie met gemiddelde viscositeit is voldoende om te voldoen aan de hechtingsvereisten van deze toepassingen.
3. Hoge viscositeit (sterke hechting): Hoge viscositeit heeft een betere weerstand tegen UV-stralen en extreme temperaturen, en kan langdurige hechting behouden onder extreme klimaatomstandigheden, waardoor de PVC-folie niet gemakkelijk loslaat. Daarom is het geschikt voor langdurige buitentoepassingen, zoals billboards, autodecoraties, bouwborden, enz.
4. Herpositioneerbaar (verwijderbaar en herpositioneerbaar): Het heeft een hoge visco-elasticiteit, wat betekent dat het een evenwicht behoudt tussen viscositeit (waardoor voorwerpen blijven plakken) en elasticiteit (het vermogen van het materiaal om terug te veren). Dit evenwicht zorgt ervoor dat het herhaaldelijk kan worden afgescheurd en geplakt. Wanneer het wordt afgescheurd, blijft er geen lijmresten achter en wanneer het opnieuw wordt geplakt, is de hechting nog steeds erg goed. Deze PVC-folie is zeer geschikt voor toepassingen die vaak moeten worden verplaatst of aangepast, zoals tijdelijke tentoonstellingen, seizoenspromoties en evenementensignalering.
5. Ultrahoge viscositeit (supersterke hechting): Het heeft de hoogste viscositeit en biedt een bijna permanente verbinding, waardoor het zelfs bij hoge belastingen of frequent contact stabiel is, wat zeer geschikt is voor toepassingen die extreem hoge duurzaamheid vereisen. Zoals zware machines, identificatie van industriële apparatuur of grondidentificatie in gebieden met hoge-frequentie slijtage.

Omgeving

PVC-films met dezelfde viscositeit vertonen verschillende viscositeiten in verschillende omgevingen. Bijvoorbeeld, een medium-viskeuze PVC-film vertoont een betere viscositeit in een normale binnentemperatuuromgeving en een buitenomgeving met sterk zonlicht gedurende dezelfde periode. Dit komt omdat temperatuurveranderingen, vochtigheid, UV-blootstelling en andere omgevingen de viscositeit van de film beïnvloeden.

Toepassingsoppervlak

De viscositeit van de PVC-folie hangt ook af van het type oppervlak waarop deze wordt geplakt. Gladde, droge en schone oppervlakken zorgen doorgaans voor het beste hechtingseffect, omdat droge en schone oppervlakken helpen de effecten van lucht en waterdamp op de viscositeit te verminderen. Gladde oppervlakken zorgen ervoor dat de folie beter hecht, waardoor de viscositeit van de folie toeneemt.

Daarentegen kunnen ruwe, poreuze of olieachtige/natte applicatieoppervlakken de hechting verminderen om de volgende redenen:

• Ruwe/poreuze applicatieoppervlakken: Het is gemakkelijk om openingen te laten tussen de PVC-folie en het applicatieoppervlak, waardoor het contactoppervlak tussen de lijm van de folie en het applicatieoppervlak wordt verkleind, waardoor de viscositeit van de folie wordt verlaagd. De openingen zijn gevoelig voor restlucht, waardoor het moeilijk is voor de folie om strak te passen op het applicatieoppervlak, wat ook de viscositeit van de folie vermindert.
• Aanbrengoppervlak is olieachtig/nat: Het oppervlak is olieachtig of nat, wat gelijk staat aan de aanwezigheid van andere stoffen tussen de PVC-folie en het applicatieoppervlak, met name olie, wat een smerend effect heeft. Dit heeft een grote impact op de viscositeit van de folie, waardoor het voor de lijm moeilijk wordt om contact te maken met het applicatieoppervlak. Bevochtiging houdt veel water vast tussen de folie en het applicatieoppervlak, en het water verdunt de lijm van de folie, waardoor de viscositeit van de folie afneemt.

Tijd

Wanneer de zelfklevende PVC-folie net op het applicatieoppervlak wordt geplakt, is de viscositeit niet hoog. Op dit moment is de folie net op het oppervlak geplakt en werkt de hechting nog langzaam. Na een periode van plakken is het hechtingsvermogen van de folie het grootst. Daarna zal de viscositeit na verloop van tijd langzaam afnemen als gevolg van omgevingsinvloeden.